Fred (70) verruilde de drukte van Den Haag voor de rust van het Franse platteland, en dat allemaal voor zijn Verhuisdierenhond Adje (11). Het buitenlandse hondje, geadopteerd via Verhuisdieren, bleek zo’n ernstige vuurwerkangst te hebben dat in Nederland blijven geen optie meer was. “Iedere knal was een nieuw gebied waar ze niet meer durfde te komen,” vertelt Fred. “Ze zet zich schrap, weigert verder te lopen en rent desnoods meteen naar de auto. Ik besloot: dit kan zo niet langer.” Fred zegde de huur van zijn huis in Nederland op en begon een nieuw avontuur in Frankrijk, om Adje zo een leven zonder angst te geven.
Verhuishond Adje koos Fred zelf uit
Dierenliefde zit diepgeworteld in Freds leven. “Thuis hadden we altijd honden, een mix tussen een Noorse buhund en Appenzeller Sennenhund. Toen ik ging studeren, waren dieren niet toegestaan in mijn huis. In mijn eerste zelfstandige huis waar huisdieren waren toegestaan, adopteerden ik gelijk katten,” vertelt hij. Toen Fred later ernstig ziek werd en moest revalideren, zocht hij een manier om in beweging te blijven. Het adoptieprofiel van Adje - eigenlijk Adeline - trok meteen zijn aandacht. “Ze was toen 3 jaar en die foto… zo prachtig. Ze lag vredig te slapen met haar pootjes naast elkaar. Ik was meteen verkocht.”
Het eerste contact tussen Fred en Adje was onvergetelijk. “Ik bezocht haar op bij een woonboot in Amsterdam. Ze kwam naar buiten, legde haar kop op mijn knie en bleef daar gewoon liggen, terwijl ik een paar uur met haar baasje zat te praten. Het voelde alsof ze mij had uitgekozen. Toen wist ik: dit is mijn hond.”
De overgang naar haar nieuwe thuis verliep eigenlijk verrassend soepel. “Toen Adje hier werd gebracht, liep ze linea recta naar de keuken en at zeal het kattenvoer op. Daarna ging ze in de nieuwe mand liggen die ik voor haar had gekocht, alsof ze gewoon wist dat die voor haar was en ze daar altijd al hoorde. Mijn katten hebben haar eigenlijk ook gelijk geaccepteerd, of nouja, getolereerd. Kat Santo durft Adje af en toe zelfs flink uit te dagen."
Nachtmerrie van vuurwerk
Hoewel Adje in haar nieuwe thuis al snel op haar plek was, bleek vuurwerk een groot probleem. “De eerste oudjaarsavond met haar was een nachtmerrie. Jongens in het park waar we wandelden staken vuurwerk af, terwijl ik vlakbij stond. Adje raakte volledig in paniek en ik was echt woest op die jongens vanuit het diepste van mijn tenen. Vanaf dat moment weigerde ze ooit nog dat park in te gaan,” vertelt Fred.
Helaas werd het probleem niet beperkt tot oud en nieuw. “In Nederland hoor je het hele jaar door vuurwerk. Mensen zeggen vaak: ‘Het is toch maar een weekje per jaar.’ Maar dat is helemaal niet zo. Vanaf mei begint het geknal alweer. Elk geluidje wordt een trauma. Zodra Adje ergens een knal hoort, is het voor haar voorbij. Ze zet zich schrap, weigert verder te lopen of rent direct naar de auto. Het was hartverscheurend om te zien.”
De strijd tegen het geknal
Fred probeerde op allerlei manieren Adje’s situatie te verbeteren. “Ik heb brieven geschreven aan de gemeente, de politie, de burgemeester. Iedereen wees naar elkaar. Je probeert het via de democratische weg, maar uiteindelijk krijg je geen gehoor. Het was vechten tegen de bierkaai.”
De onmacht woog zwaar op Fred. “Je ziet hoe je hond lijdt, en je kunt er niets aan doen. De politiek praat een paar dagen per jaar (van 1 tot 5 januari) over een vuurwerkverbod, maar daarna gaat iedereen weer door alsof er niets aan de hand is. Voor dieren zoals Adje, en voor mij, maakte dat het leven in Nederland onhoudbaar.”
Fred is duidelijk over wat er moet gebeuren: “Er moet een algeheel verbod komen op het verkopen en bezitten van vuurwerk. Dat moet strikter gehandhaafd worden. Nu komen mensen ermee weg om met 900 euro aan vuurwerk op zak te lopen, maar dan gewoon te zeggen ´maar ik ging het niet afsteken´. Dat verandert niets voor honden zoals Adje, die doodangsten uitstaan.”
Een nieuw begin in Frankrijk
Toen Fred zich realiseerde dat de situatie in Nederland niet zou veranderen, nam hij een drastisch besluit: verhuizen. “Ik wilde Adje een plek geven waar ze zich veilig kon voelen. Daarom ben ik naar het Franse platteland verhuisd.”
Het nieuwe huis (zie foto) is een oase van rust. “We wonen nu in een vrijstaand huis met een enorme tuin. Adje kan hier vrij rondlopen zonder bang te zijn voor onverwachte knallen. Het is fijn om te zien hoe ze hier ontspant en echt hond kan zijn.”
Hoewel Frankrijk ook uitdagingen kent, zoals het jachtseizoen, is de situatie veel beter dan in Nederland. “De periode van geweerschoten is gelukkig kort. De rest van het jaar heeft Adje eindelijk rust.”
De band tussen Fred en Adje
Fred heeft duidelijk alles over voor zijn hond. “Ik had een auto gekocht zodat we niet steeds dezelfde routes hoeven te lopen. Nu heb ik ook een huis gekocht om haar een beter leven te geven. Adje is 11 jaar en verdient dit. Het geeft mij zoveel voldoening om haar gelukkig te zien. Ze is zo trouw, lief en slim. Bij onweer kruipt ze trouwens dicht tegen me aan, soms zelfs op mijn gezicht. Ik ben haar veilige plek en dat vind ik prachtig.”
Een verhaal met een boodschap
Fred hoopt dat zijn verhaal mensen aan het denken zet: “Vuurwerk afsteken lijkt onschuldig, maar het is vreselijk voor honden. Wat voor sommigen een traditie is, is voor dieren zoals Adje pure angst. Dit moeten we beseffen. Hoe mooi zou het zijn als we vuurwerk niet meer afsteken of als het vuurwerkverbod eindelijk streng wordt nageleefd? Niet alleen voor Adje, maar voor alle dieren die in stilte lijden."
Hij voegt eraan toe: "Als mensen zeggen: ‘Het is een Nederlandse traditie, dat willen we houden,’ dan klopt dat niet. De traditie komt oorspronkelijk van Chinese Nederlanders uit voormalig Nederlands-Indië. Het is geen authentieke Nederlandse gewoonte. Waarom blijven we dan zo hardnekkig vasthouden aan iets dat zoveel schade veroorzaakt?"
Meer weten over vuurwerk(angst) en wat jij kunt doen?
Lees dan ook deze blogs:
Ook voor katten en konijnen is vuurwerkangst een serieus probleem. Lees hier meer:
Ben je benieuwd hoe je een buitenlandse hond met angsten zoals vuurwerkangst kunt helpen? Bekijk de online cursus van de Huisdierenschool 'Angst bij de buitenlandse hond'.