“Mijn tante Pollewop, tante Bepje, knakworstje of kattenheksje” noemt Jeske haar. ”Mijn lieve Polly is koppig, eigenzinnig, maar ook ongelofelijk slim. Een karaktertje met een hart van goud.”
“Goedemorgen! Ik ben Polly, vier jaar oud, in december word ik vijf,” begint een ontroerende e-mail die wij ontvingen van Jeske, geschreven vanuit het perspectief van haar adoptiehondje Polly. “Volgens de opvang in Roemenië was ik een zwervend hondenmeisje met drie puppy’s. Gelukkig werd ik gevonden door een lief Roemeens gezin. Daar mocht ik met mijn kindjes blijven tot er plek was bij Joke’s opvang in Roemenië. We zaten daar met heel veel zwerfvriendjes te wachten tot we naar Nederland mochten. Toen het eindelijk zover was, kwamen we terecht bij Marjolijn in Zaanstad. Ik voelde me er thuis, maar wist niet dat ik daarna nóg een groter geluk zou treffen… een eigen baasje! Inmiddels woon ik vier maanden bij mijn nieuwe baasje Oma Jeske (zo noemen ze haar..) Het was een feestje toen de familie van Oma Jeske mij kwam bewonderen. Ik ben gek op van die kleine twee-benige mensjes! Ik leer nog steeds super veel en ben langzaam aan het aarden. Tenslotte kom ik van ver, en hier in Nederland spreken ze zooo anders… pfpfpf. Ik voel me veilig bij mijn nieuwe baasje Jeske, ik volg haar overal, en ze houdt zó veel van mij (soms een beetje té veel, hihi).
Van Roemeens straatleven naar liefdevolle knuffels
Jeske (79) vertelt lachend: “Ik ben op leeftijd, maar gelukkig nog goed ter been en dat was voor mij heel belangrijk toen ik besloot weer een hondje te nemen. Heerlijk om buiten te zijn, door weer en wind. En ja, mijn tante Betje, zoals ik haar soms noem, is echt het beste besluit dat ik had kunnen nemen.”
Jeske heeft in haar leven altijd reuen gehad, maar deze keer teefe Polly “Ze is zo slim, lief en geduldig. Ze accepteert mij volledig zoals ik ben. Ik heb gewoon mazzel met haar, echt waar. Elke dag is een stapje in de goede richting.”
Een verleden vol moed
Polly heeft veel meegemaakt. Ze leefde op straat met haar pups en moest vechten voor haar eten. Dat verleden merk je nog wel eens, vertelt Jeske. “Alles wat ze heeft, bewaakt ze fel. Of het nou een bot of speelgoed is, als de kleinkinderen eraan willen komen, gromt ze als een leeuwin. Goed hé? Ze heeft een enorme beschermdrang, vooral voor mij en de kinderen. Dat hoort bij haar geschiedenis, denk ik. Ze heeft geleerd om te overleven.”
Ook haar mening over katten is duidelijk. Jeske lacht: “Ze is een éérste klas kattenhaatster. Valt ze ook aan! Hier in de buurt weten de katten dat inmiddels wel hoor.”
Toch is Polly verder een klein, vrolijk meisje. Jeske noemt haar liefdevol “mijn tante Pollewop, knakworstje of kattenheksje”. “Ze is koppig, eigenzinnig, maar ook ongelofelijk slim. Een karaktertje met een hart van goud.”
Een onverwachte ziekenhuisweek
Kort nadat Polly bij Jeske kwam wonen, werd ze ernstig ziek. “Ze kreeg een maag- en darminfectie en moest een hele week in het ziekenhuis blijven,” vertelt Jeske. “Ik kwam elke dag op bezoek, met tranen in mijn ogen. Toen ze eindelijk weer naar huis mocht, was ik zó blij. Ze moest veel rusten en herstellen, maar ze kroop meteen weer lekker tegen me aan. Vanaf dat moment was het duidelijk: wij horen bij elkaar.”
Dankbaar voor goede begeleiding
Jeske adopteerde Polly via Stichting Alba’s Heaven, en over de begeleiding is ze vol lof. “Ze waren geweldig. Ik moest veel formulieren invullen, maar daardoor voelde juist alles betrouwbaar en zorgvuldig. En niet te vergeten het opvangvrouwtje Marjolijn uit Zaanstad, zij was zó begaan met Polly. Vooral in de tijd dat Polly ziek was, hadden we veel contact. Echt niets dan goeds over deze mensen!”
Een bewuste keuze, met advies voor andere senioren
Jeske had in het verleden drie honden: een pekinees, een boerenfox en een boerenfox uit Bulgarije. Allemaal als pup. Toch was Polly haar eerste buitenlandse herplaatser op latere leeftijd en dat bracht nieuwe inzichten.
“Voor senioren die een hond willen adopteren, zeg ik: denk goed na voordat je de stap zet,” adviseert ze. “Zorg dat je nog mobiel bent, dat is echt belangrijk. En zorg voor een backup, iemand die voor je hond kan zorgen als jij even niet kunt.”
Zelf heeft Jeske haar twee zoons als achtervang. “Ze staan altijd voor me klaar, dat geeft rust. En Polly? Die hoort er gewoon helemaal bij. Ze heeft mijn hart gestolen.”
Wil jij meer weten over een hond adopteren als je senior bent? Lees dan alle informatie in de blog: ´Een hond adopteren als je senior bent? Zeker doen!´
Een nieuw leven vol liefde
Inmiddels geniet Polly van haar vaste wandelingen. En niet af en toe, maar vijf keer per dag! En van haar veilige plek bij Jeske. “Ze leert nog steeds elke dag,” zegt Jeske trots. “Ze komt van ver, maar ze doet het zó goed. En wat er ook gebeurt, ik laat haar nooit meer gaan.”
Wil jij ook een hondje adopteren en een tweede-kans geven. Maak dan een zoekprofiel aan op Verhuisdierenen kijk welke honden matchen met jouw wensen: