‘Na 2,5 jaar proberen een ander thuis te vinden voor Zorro en zelfs een lange tijd geen reacties op Verhuisdieren te ontvangen, hadden wij de hoop voor Zorro met zijn gezondheidsproblemen opgegeven. Tot op het nippertje een jong stel reageerde, dat al een kat had die op Zorro leek.’
De adoptie van Zorro via Verhuisdieren was op het nippertje! De moed zakte bijs student Tieme (22) en zijn huisgenoten in de schoenen. Al 2,5 jaar hadden zij flinke stress over kat Zorro die blaasproblemen had en overl in huis plaste. Nadat ook een profiel op Verhuisdieren niets leek op te leveren, waren ze ten einde raad. Op het nippertje kwamen Marije en Martijn als reddende engelen met een bericht. Na weken overleggen met vrienden, familie en de dierenarts, besloten zij Zorro een plekje te geven in hun huis.
Een studentenhuiskat met blaasgruis
Tieme woont samen met zijn huisgenoten in de Pijp in Amsterdam. Bijna drie jaar geleden besloten zij Zorro te adopteren. "We hadden best wel een muizenprobleem. Mijn huisgenoten hadden allemaal katten thuis gehad, dus na overleg besloten wij dat we een kat wilden adopteren. We namen een kijkje op Verhuisdieren en zagen het profiel van Zorro in Friesland."
Na heen en weer mailen, besloten ze Zorro op te halen. Helaas verliep dit anders dan voorgesteld: "Zorro had onwijs veel stress en zat alleen maar verstopt. In Friesland was het rustig, had Zorro andere kattenvrienden en ging hij naar buiten voor om zijn behoefte te doen. In Amsterdam was het een heel ander leven. Het ging steeds slechter met het welzijn van Zorro, vooral nadat hij plots een zware operatie moest ondergaan. Zorro had veel stressgerelateerde problemen, zoals blaasgruis. Alles bij elkaar heeft het ons wel €800,- gekost. Om het geld ging het ons nog niet eens, maar Zorro urineerde overal in huis. We vonden het zo zielig voor hem en moesten echt een ander huisje voor hem vinden."
Na tweeënhalf jaar proberen en lange tijd geen reacties op Verhuisdieren, hadden wij de hoop voor Zorro opgegeven. En toen op het nippertje, na een hoop inzet van het Verhuisdierenteam, kregen we opeens twee reacties. Eén reactie was van een jong stel, dat zelf een kat had die qua uiterlijk op Zorro leek. Zij hadden onderzoek gedaan naar blaasgruis en speciaal voer betalen was voor hen geen probleem. Dat gaf ons een super fijn gevoel en een opluchting dat Zorro toch nog een kans kreeg."
En nu een paar weken later? "Het gaat super goed met Zorro. We krijgen wekelijks filmpjes en foto's, waarop wij zien dat Zorro zelfs al op de bank komt liggen bij zijn nieuwe baasjes. Dat had hij bij ons na één jaar nog steeds niet gedaan! Wij zijn erg blij!"
Zorro leek op kat Guus
Wie durft het nou aan om zo'n beestje met gezondheidsproblemen in huis te nemen? Nieuw baasje Marije vertelt: "Wij volgden Verhuisdieren al een tijdje. We reden terug van een familiebezoekje en zagen de advertentie van Zorro. "Die lijkt op Guus he?" zei ik tegen mijn vriend Martijn. Martijn las zijn verhaal en wilde hem direct ophalen. Echter moesten we dit goed overwegen. Het is toch een verantwoordelijkheid die je er voor 15 jaar bijneemt en we hadden al twee katten; Suus en Guus. We belde met onze dierenarts en spraken met vrienden. Blaasgruis is vaak stressgerelateerd en ons huis heeft een grote zolder, met vele plekken voor Zorro om zich terug te trekken. We hebben allebei een baan, dus konden de kosten dragen. En we bedachten zelfs een back-up plan; namelijk naar mijn opa, als het echt niet zou lukken."
Een snurkend broertje
"Het gaat echt heel goed met Zorro!", vertelt Marije enthousiast. "Zorro trekt erg naar mijn vriend Martijn. En kat Guus vindt het fantastisch om er een stiefbroertje bij te hebben. Ze geven elkaar zelfs neusjes en soms een lik. Stiefzusje Suus is wat pittiger. Al accepteert ze hem wel, maar nog niet zo als Guus."
Zorro heeft niet meer in huis geplast. Zijn stress is weg en hij heeft nu geen problemen meer. Zijn verhuizing is dus een hele goede stap geweest!
"Zorro is echt anders dan de andere twee katten. Zo is hij erg gefocust op eten. Gooi je een snoepje vanaf de bank, recht voor de voeten van de andere katten, dan rent Zorro er voor langs en pakt het snoepje snel af." Maar dat niet alleen; "Zorro heeft een grappig knikje in zijn staart. Hij gaat ook vaak op zijn staart zitten en dan steekt het topje net onder zijn pootje uit. Owja! En Zorro snurkt. De eerste avond lag ik in bed en Zorro zat de eerste nachtjes in een kamertje naast ons. Eerst dacht ik dat ik mijn vriend hoorde snurken, maar het bleek Zorro zijn geluid te zijn, wat door de muur heen kwam. Na een medische check werden we gelukkig gerustgesteld. Zorro heeft een dikke nek met veel weefsel en snurkt daarom waarschijnlijk."
Marije sluit af met lieve woorden: "Na een week zijn we met Zorro naar de dierenarts gegaan voor een algemene check. We zagen toen de ellenlange pagina's aan zijn medisch dossier. Je zag dat Tieme en zijn huisgenoten wel echt veel voor Zorro hebben gedaan en om hem gaven. Erg knap om dan de beslissing te nemen om het diertje een ander thuis te geven."
Op de linker foto zie je kat Suus op de voorgrond en Zorro op de achtergrond.