Milo

Milo is een lieve lomperik die zelf niet door heeft hoe groot hij is en graag speelt. Maar hij is ook erg onzeker en sterk. Als hij je kent en aan je gewend is geraakt is het een blije wildebras. Hij reageert heftig op bezoek, hij hoopt met veel geblaf, gegrom en gespring je af te schrikken zodat je weggaat, dan hoeft hij niet meer bang te zijn. Door zijn onzekerheid en angst reageert hij tijdens het wandelen soms ook behoorlijk sterk op andere honden en van schrik op jongeren op fatbikes die onverwacht hard langs scheuren. Katten jaagt hij het liefst heel ver weg. Tijdens het wandelen wil hij graag aan alles grondig snuffelen en neemt graag af en toe een stok een stukje mee, dan is het net een lammetje in de wei. Ik (vrouw) loop sinds kort helaas met hem met een neusband (vindt hij niet leuk) om hem onder controle te houden, bij mijn partner (man) loopt hij met een anti-trek halsband. Thuis komt hij graag bij je zitten, wordt graag geaaid en geeft je een enthousiast welkom thuis. Na een lekkere wandeling kan hij prima een uur of vier alleen thuis blijven.

Hij reageert op de basiscommando's zoals poot, zit, af, plaats. Hij kan bij ons buiten niet los vanwege zijn jachtinstinct. Hij is gek op graven, snacks scoren door puzzels op te lossen en volgt graag een geurspoor. Hij is gek op eten en de Beagle in hem is hier ook buiten vaak naar op zoek. Dit moet wel in de gaten gehouden worden maar gaat steeds beter. Is ook een goede tool bij het trainen gebleken. Hij is een echte knuffelkont en door zijn formaat kan dit ook goed! Hij komt dan lekker tegen je aanhangen en geniet van de aandacht. Hij voelt je binnenshuis goed aan, als we hard niezen komt hij kijken of alles wel goed met je gaat en als je verdrietig bent legt hij zijn hoofd op je schoot. Milo is thuis een blij ei die graag achter een bal aan dartelt en lekker met zijn touw in de weer is. Hij komt er graag bij zitten op de bank en dat het liefst vol in je gezichtsveld zodat hij het tv beeld blokkeert en lekker geaaid en gekroeld wordt. Soms denkt hij ook dat hij een schoothondje is.

We hadden echt gehoopt dat hij voor altijd bij ons kon blijven maar we zien dat hij het moeilijk bij ons heeft. We hebben van alles geprobeerd maar helaas heeft het niet mogen baten. De omgeving is te druk, teveel geluiden, er lopen teveel mensen (met honden) voorbij de hele dag, hij komt niet aan zijn rust toe en is overprikkeld. Hij speelt graag met onze zoon van acht, maar dat is een spring in het veld waar Milo toch ook erg onrustig van wordt. Hij heeft zoveel potentie en we willen het beste voor hem. We zijn er van overtuigd dat met de juiste eigenaar die stevig in zijn of haar schoenen staat hij nog verder tot bloei kan komen. Ideaal zou zijn een huis zonder kinderen, in een rustige omgeving waar genoeg ruimte is om zich terug te kunnen trekken en tot rust te kunnen komen.