Olivia

Historie:
De moeder van Olivia was samen met haar kittens gevonden onder een olijfboom, in een verlaten veld in de bergen op Lesbos. De kittens waren net geboren, hun oogjes nog dicht. Mams was erg zwak en ziek. Ze was serieus verkouden. Opvangmamma Anna heeft ze mee naar huis genomen en verzorgd. De moederpoes is nu gezond en wel en leeft bij Anna.

Karakter:
Olivia is een niet erg groot, eigenwijs zwart poesje met vampiertandjes en een gebruiksaanwijzing.
Toen ze hier net in de opvang was, was ze vrolijk, gezellig en speels, maar ze kon ineens uit het niets lelijk doen en soms zelfs krabben. Dan zat je lekker te spelen of een beetje druk te aaien, en ineens werd ze boos.

Het duurde even voor we haar begrepen en de gebruiksaanwijzing leerden, maar toen veranderde ze enorm. Olivia raakt gauw overprikkeld en kan zichzelf maar moeilijk tot rust krijgen. En dan wordt ze boos, omdat het te druk is in haar bolletje.
Als je na lekker wild spelen, of gek aaien en knuffelen op tijd ophoudt, en haar dan heel langzaam en rustig aait, kalmeert ze wel. Als je haar hebt opgewonden, moet je haar ook weer even afwinden.

Een enkele keer is ze ook te overprikkeld om natvoer te eten ’s avonds, dan slaat ze even over. Wat natvoer betreft is ze een beetje kieskeurig: ze wil zakjes, geen blik!
Ze eet tegenwoordig in de buurt van de andere katten, ongeveer een meter bij de rest vandaan en dat gaat goed, daar raakt ze niet meer overprikkeld van. Dit hebben we rustig moeten opbouwen.

Olivia is opgegroeid met honden, en dat kan je merken. Ze kwispelt als ze iets leuk vindt, en ze huilt alsof ze een wolfje is. Helaas is ze ook slim en heeft ze ontdekt dat de badkamer een geweldige akoestiek heeft voor dergelijke sessies. Dan zijn oordopjes aan te raden, als je wil blijven slapen. Ze doet dit niet dagelijks, maar wil toch graag een aantal keer per week naar de maan, of bij gebrek aan beter naar de plafondlamp huilen. Misschien wordt dat minder als ze een huis en alle aandacht voor zichzelf heeft

Ze trekt zich ook niks van honden aan. Ze is er niet bang voor en wordt er niet boos op. Hun hele bestaan kan Olivia niks schelen.

Olivia’s favoriete plekje is op het bed, het liefst met een mens erin. Ze houdt van knuffelen en tegen je aan liggen, maar vindt het niet leuk als de mens wil bewegen. Ze vertelt je dan duidelijk wat ze daarvan vindt.

Met andere katten is Olivia ok. Ze heeft er liefst niet teveel in haar aura, en knuffelen moet ook niet al te vaak gebeuren. Zo af en toe is dat best leuk, en ze kan ook gezellig samen spelen.